Benefis Józefa Orła - wiceprezesa SMWI – Stowarzyszenie Miasta w Internecie

TRANSMISJA SPOTKANIA - Blogpressportal

„Orle Gniazdo”

Książka dla tych, którzy nie boją się wiedzieć więcej. Bez patosu, ale z błyskiem ironii i mądrością człowieka niezależnego.

To moja pierwsza książka i mam nadzieję, że nie ostatnia. Po co pisać pierwszą książkę, gdy się ma siedemdziesiąt osiem lat? Co chcę Czytelnikowi opowiedzieć? Że można być pogodnym, pomimo tego, że życie bywa ciężkie. Że można się pośmiać, pokochać, pogadać z dziećmi i przyjaciółmi. Zjeść coś z nimi, a czasami wypić (in vino veritas). Zostawić Ślad, zawierzyć Bogu. Podzielić się sercem i historyjkami ‒ może się przydadzą, rozśmieszą, pozwolą pomyśleć, a może i zrobić coś pożytecznego.

Książka ma też na celu pokazanie współczesnej polityki, której poświęciłem dużą część życia. III RP wciąż nie jest taka, jaką sobie wymarzyliśmy i jakiej potrzebujemy, bo rządzi nią elita wyrosła z PRL-u, która wychowuje i selekcjonuje następców wedle postpeerelowskich (a czasem i postmodernistycznych) zasad. A my tę elitę ciągle wybieramy i pozwalamy jej rządzić wedle tych zasad.

Ale nie od elity, jaką mamy, oczekuję zmiany na lepsze. Oczekuje tego od Polaków, od wyborców, którzy muszą więcej wymagać od polityków.

I ostatni cel – te moje historyjki mają pokazać mnie, nietypowego faceta z nietypowym życiorysem, by Czytelnik zaakceptował nietypowość, indywidualność, by łatwiej mu było być z Innymi. Bo ich potrzebujemy, by być sobą.
Józef Orzeł

Miasta w Internecie - jak cyfryzowaliśmy samorządy

W jednym z rozdziałów swojej książki dr Józef Orzeł, współzałożyciel Stowarzyszenia „Miasta w Internecie”, z charakterystyczną dla siebie swobodą i błyskotliwością opowiada o narodzinach idei społeczeństwa informacyjnego w Polsce. To rozdział nie tylko o instytucjach i projektach, ale przede wszystkim o ludziach, którzy z pasją i odwagą przecierali szlaki polskiej cyfryzacji.

Autor przenosi czytelnika do końca lat 90., kiedy w Tarnowie powstawało nasze Stowarzyszenie – środowisko wizjonerów, samorządowców i społeczników przekonanych, że Internet stanie się narzędziem rozwoju lokalnych wspólnot. Wspomnienia te, pełne humoru i dystansu, pokazują atmosferę tamtych pionierskich lat – zarówno entuzjazm, jak i zaskakujące sytuacje towarzyszące pierwszym krokom w świecie cyfrowych przemian.

Nie zabrakło tu barwnych opisów podróży – od spotkań w Brukseli, gdzie zderzała się polska zaradność z unijną biurokracją, po doświadczenia związane z realizacją przełomowego programu „Latarnicy Cyfrowej Polski”, dzięki któremu setki tysięcy seniorów odkrywały Internet i cyfrowe usługi. Każda z tych historii niesie nie tylko wartość historyczną, ale też pewną uniwersalną refleksję o zmianach, które z pozoru techniczne, w rzeczywistości miały wymiar społeczny i kulturowy.

Jak w całej książce, także w tym rozdziale znajdziemy liczne anegdoty – często zaskakujące, zawsze błyskotliwe. Autor z humorem opisuje swoje doświadczenia z europejskich podróży, a wśród nich także kulinarne przygody, które stają się symbolicznym tłem do opowieści o różnicach kulturowych i ludzkiej naturze. To właśnie te drobne, smakowite szczegóły – czasem dosłownie – sprawiają, że opowieść nabiera życia i staje się czymś więcej niż tylko zapisem faktów.

Rozdział o Stowarzyszeniu „Miasta w Internecie” to ważna część książki, ale również wspaniały przykład stylu Józefa Orła – łączącego erudycję z lekkością, ironię z serdecznością, a refleksję z humorem. Lektura tego fragmentu z pewnością zachęci do sięgnięcia po całość, bo każda strona książki przynosi nowy wgląd w bogate życie autora i jego niepowtarzalny sposób patrzenia na świat.